HeuppijnAfspraak maken

Heup

Heupgewricht

Het heupgewricht is het grootste dragende gewricht van het lichaam. Met een gezond heupgewricht kan iemand zonder pijn lopen, hurken en draaien. In het heupgewricht komen het dijbeen (femur) en het bekken bij elkaar. Het dijbeen is aan de bovenkant bolvormig en wordt “dijbeenkop’’ genoemd. Deze kop valt in een holte van het bekken, de heupkom. Het heupgewricht is een zogenaamd kogelgewricht.
In de heupkom wordt de dijbeenkop op zijn plaats gehouden door sterke gewrichtsbanden die het hele gewricht bedekken, het “gewrichtskapsel”.
De dijbeenkop en de heupkom zijn bedekt met een gladde laag zacht wit weefsel, het kraakbeen. Het kraakbeen vormt een soort kussentje in het gewricht, zodat de beenderen makkelijk en met een minimum aan wrijving over elkaar kunnen bewegen. In een gezond heupgewricht met minimale slijtage zijn deze lagen kraakbeen samen ongeveer een halve centimeter dik en vrij gelijkmatig verdeeld.
Dankzij de spieren en pezen rondom het heupgewricht is het een zeer sterk, soepel en stabiel gewricht.

Aandoeningen aan het heupgewricht

De meest voorkomende aandoening aan het heupgewricht is artritis, een ziekte die gepaard gaat met een pijnlijke ontsteking in de gewrichten. Artritis komt in 2 vormen voor:

  • Osteoartritis;
  • Reumatoïde artritis.

Bij osteoartritis is het kraakbeen dat dijbeenkop en heupkom bedekt verdwenen. De botten schuren hierdoor tijdens het bewegen tegen elkaar, met als gevolg pijnklachten en stijfheid.
Een andere veelvoorkomende gewrichtsaandoening is reumatoïde artritis waarbij vaak meerdere gewrichten zijn aangetast. Het weefsel dat het gewrichtskapsel bedekt, verdwijnt en dit heeft pijn, zwellingen, en beschadigingen aan het gewricht tot gevolg. Ook treden er bewegingsbeperkingen op.

Bij zeer ernstige artritis en pijnklachten als gevolg van een heupaandoening, kan het heupgewricht worden vervangen. Tijdens deze chirurgische ingreep wordt een kunstheup geplaatst ter vervanging van de dijbeenkop en de heupkom.

Totale heupvervanging

Jaarlijks worden in Nederland ongeveer 17.000 heupprotheses geplaatst. Mensen bij wie de eigen heup zodanig is verwoest dat het lopen zeer pijnlijk is, komen in aanmerking voor een kunstheup. Artrose of artritis is hier in meeste gevallen de oorzaak van.
Er zijn verschillende typen heupprothesen met ieder hun varianten, die zich onderscheiden in enerzijds methode van fixatie, anderzijds in de materiaalcombinaties die gebruikt worden voor de aangrenzende vlakken van kop en kom. Bij moderne heupprotheses worden zowel de gewrichtskom als het dijbeen vervangen. Alleen in het kader van acute fractuurbehandeling kan op hogere leeftijd met kop/halsvervanging alleen worden volstaan.

De heupprothese

De prothesen kunnen zowel met een kleefstof worden bevestigd (gecementeerd) of zonder kleefstof (ongecementeerd) worden bevestigd. Bij de gecementeerde heup wordt een gelijkmatige vulling van de ruimte tussen prothese en bot verkregen. De cementloze heupprothese heeft een vorm die zo goed mogelijk overeenkomt met de interne vorm van de heup. Door verklemming blijft de prothese zitten in het been en d.m.v. een speciale coating zal de prothese in het bot groeien. Er treden vaak problemen op bij de cementloze prothese. Daardoor kiest men vaker voor een gecementeerde heupprothese.

De heupprotheseoperatie

Een heupprotheseoperatie is een routine-ingreep die niettemin een aantal specifieke voorzorgen vraagt. Het inbrengen van vreemde materialen in het lichaam geeft een vergrote kans op infecties. Om deze reden moeten protheseoperaties onder zeer steriele omstandigheden uitgevoerd worden.
Een heupprotheseoperatie brengt bovendien een aanzienlijke trombose risico met zich mee. Daarom wordt zowel voor als na de operatie een antistollingsbeleidgehanteerd.
De operatie zelf kan onder zowel algehele narcose als d.m.v. een ruggenprik uitgevoerd worden.

Na de heupprotheseoperatie

Een geslaagde heupvervanging is een dankbare operatie die de kwaliteit van het leven van de patiënt aanzienlijk zal verbeteren.
Het is belangrijk dat de patiënt na een paar dagen weer mobiel is en met krukken gaat lopen om de heup weer te belasten. Binnen drie maanden zullen de spieren en het kapsel om de prothese hersteld zijn. Ter voorkoming van het uit de kom schieten van de heup dienen extreme draaiende bewegingen en het naar binnen bewegen van de heup vermeden te worden.
Na de herstelperiode is een heupprothese geschikt voor alledaagse activiteiten als wandelen, fietsen, zwemmen en lichte beroepsactiviteiten. Zwaar werk of sportbeoefening behoort voor de patiënt echter tot de verleden tijd.

Complicaties na de operaties:
Ondanks het relatieve succes kent de heupprotheseoperatie een aantal specifieke complicaties. Enkele specifieke complicaties zijn:
• Infectie wat kan leiden tot een hersteloperatie;
• Trombo-embolie ( trombose);
• Het losraken van de kunstheup (vooral bij ongecementeerde heupprotheses);
• Het uit de kop schieten van de prothese;
• Zenuw- of vaatletsel;
• Fracturen;
• Beenlengteverschillen.

Deze complicaties treden op bij ongeveer 1-10% van de mensen die een totale heupprothese hebben gekregen. Mislukkingen zijn dus betrekkelijk zeldzaam, maar hebben wel vaak ernstige gevolgen.

Contactgegevens

Telefoon: 035-6942190
E-mail: info@fysiotherapienaarden.nl